طاها مهاجر

ایدوئولوژی سکولاریسم، مکتبی است که حضور الله را در ابعاد مختلف زندگی بشر نظیر سیاست، اقتصاد، فرهنگ، اجتماع، دفاعی-امنیتی، علم، آموزش و پرورش، حکومت، اخلاق، و غیره را غائب و به مرور زمان نفی و حذف می‌کند. 

در اواخر قرن 16 و اوایل قرن 17، دوره‌ی #رنسانس واژه‌ی سکولاریسم در پیمان وستفالی به کار رفت. واژه سکولاریسم secularism برگرفته از واژه لاتینی secularis، مشتق از seculum به معنای «نیا» یا «گیتی» در برابر «مینو» است. به معنی واقعی کلمه، سکولاریسم را عرفی‌گرایی می‌نامند. مکتب سکولاریسم، مکتبی است که حضور الله را در ابعاد مختلف زندگی بشر نظیر سیاست، اقتصاد، فرهنگ، اجتماع، دفاعی-امنیتی، علم، آموزش و پرورش، حکومت، اخلاق، و غیره را غائب و به مرور زمان نفی و حذف می‌کند. 

سکولاریسم از زمانی آغاز شد که انگاره‌ی قداست‌زدایی مطرح شد. با تقدس‌زدایی بود که سکولاریسم بوجود آمد. قداست‌زدایی با وارد کردن شک و شبهه بر عصمت انبیاء، ائمه‌ی اطهار علیهم‌السلام، کتب آسمانی به ویژه قرآن کریم پدید می‌آید. در حالی‌که در آیه‌ی 2 سوره‌ی بقره، آمده است که «ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ؛ در این کتاب (قرآن کریم)، برای هدایت متقین هیچ شک و ریبی وجود ندارد.»

سکولاریسم، دنیاسازیِ بی‌توجه به عقبا است. در این تلقی، دنیا باید ساخته شود. world حاصل‌جمع دو واژه weor و old به معنای قدمت بشر است. یعنی همه‌ی مدل‌ها و قوانینی که بشرهای قبل از امروز بر جای گذاشته‌اند روی هم جمع شده و مجموعه قوانینی ساخته که در نگاه انسان امروز عرف تلقی می‌شوند. در قرآن کریم بارها بیان شده که «هرگاه به آن‌ها گفته شد چرا ایمان نمی‌آورید پاسخ می‌گفتند: چون نیاکان و اجداد ما به این صورت بودند.» حال نیز گفته‌ می‌شود که عرف است. عرف یا دنیویت یعنی نفی حرام و نفی حلال و نفی مستحب و نفی مکروه؛ حد وسطِ مباح، باقی مانده تا همه‌ی اعمال و رفتار انسان با آن دیده و سنجیده شود. مباح گرفتن همه‌چیز همان اباحی‌گری یا لیبرالیسم است.