تلقی ما از ولی
آن‌ها که از ولیّ تمنایی دارند، در واقع ولیّ را نردبان خواسته‌ها و واسطه هوس‌هاشان کرده‌اند.
که سوختگان عشق می‌خوانند: «ما را از تو به جز تو تمنایی نیست...»
📖 مرحوم استاد علی صفائی حائری، عین‌صاد، تو می‌آیی، ص۲۳
🔰 روح انتظار با دست‌یابى به امن و رفاه و رهایى که آرمانهاى انسان معاصر و شاید خود ما هم باشد، آرام نخواهد گرفت. و کسانى که همراهى حجّت و معیّت محمّد و آل‌محمّد (ص) را مى‌خواهند نمىتوانند تا این سطح قرار بگیرند و تا این حدّ آرام باشند، که انسان معاصر چه بسا بتواند با تکیه بر علم و عقل و عرفان، بدون نیاز به وحى و مذهب تا این مرحله گام بردارد و با عقل جمعى و روح جمعى و غریزه جمعى به این مهم نائل آید.
🌸 پس ما که از ضرورت وحى و اضطرار به حجّت و انتظار حجّت دم مى‌زنیم باید از اول حساب را روشن کنیم و سنگمان را حق کنیم؛
چون ما مدعى هستیم که آدم براى بیش‌تر از هفتاد سال برنامهریزى شده و معتقد هستیم که بافت و ساخت انسان و جهان با این سطح از رفاه و امن و رهایى، سازگار نیست.
🌻 تحول نعمتها و محدودیتها و خودآگاهى و مرگ آگاهى، آدمى را در متن رفاه، راحت نمىگذارد و در شب عروسى به فکر عزا و بارهاى سنگین فرداها مىاندازد.
📖 مرحوم استاد علی صفائی حائری، عین‌صاد، تو می‌آیی، ص۱۳
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.