معنی هجرت و مهاجر در نگاه امیرالمومنین علیه‌السلام

قال امیرالمؤمنین علیه السلام:  لَا یَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلَى أَحَدٍ إِلَّا بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِی الْأَرْضِ فَمَنْ عَرَفَهَا وَ أَقَرَّ بِهَا فَهُوَ مُهَاجِرٌ وَ لَا یَقَعُ اسْمُ الِاسْتِضْعَافِ عَلَى مَنْ بَلَغَتْهُ الْحُجَّةُ فَسَمِعَتْهَا أُذُنُهُ وَ وَعَاهَا قَلْبُه

 

ترجمه: نام هجرت بر احدی واقع نمی‏‌شود؛ مگر حجّت خدا را در زمین بشناسد. کسی که حجّت الهی را شناخت و به او اقرار کرد، مهاجر است.

 

منبع: نهج البلاغه خطبه ۱۸۹

 

 

پی‌نوشت: خدایا ما را از مهاجران الهی قرار بده! الهی آمین