درسهای عاشورایی | مقصد، نجات مکتب است!
همهاش قضیه این نیست که ما مىخواهیم ثواب ببریم، قضیه این است که ما میخواهیم پیشرفت کنیم. سید الشهدا هم که کشته شد، نه اینکه رفتند یک ثوابى ببرند، ثواب براى او خیلى مطرح نبود، رفت که این مکتب را نجاتش بدهد، اسلام را پیشرفت بدهد، اسلام را زنده کند.
خطاى یزید این نبود که سیدالشهدا را کشته، این یکى از خطاهاى کوچکش بود، خطاى بزرگ این بود که اسلام را وارونهاش کرده بودند، و سیدالشهدا به داد اسلام رسید، سیدالشهدا اسلام را نجات داد. روضه سیدالشهدا براى حفظ مکتب سید الشهدا است. آن کسانى که میگویند روضه سید الشهدا را نخوانید اصلًا نمىفهمند مکتب سیدالشهدا چه بوده و نمىدانند یعنى چه؛ نمىدانند این گریهها و این روضهها حفظ کرده این مکتب را. الآن هزار و چهار صد سال است که با این منبرها و با این روضهها و با این مصیبتها و با این سینهزنیها ما را حفظ کردهاند؛ تا حالا آوردهاند اسلام را. این عده از جوانهایى که اینطور نیستند که سوء نیت داشته باشند خیال مىکنند حالا باید ما حرف روز بزنیم! حرف سیدالشهدا حرف روز است، همیشه حرف روز است، همیشه حرف روز را سید الشهدا آورده است دست ماها داده و سید الشهدا را این گریهها حفظ کرده است و مکتبش را، این مصیبتها و داد و قالها حفظ کرده؛ این سینهزنیها و این دستجات، و عرض میکنم اینها حفظ کرده. اگر فقط مقدّسى بود و توى اتاق و توى خانه مىنشست براى خودش و هى زیارت عاشورا مىخواند و تسبیح مىگرداند، نمانده بود چیزى، هیاهو میخواهد. این ویژگی مکتب سیدالشهداء است.
- گزیدهای از صحیفه نور، ج8، از صفحه 519 الی 536؛ بیانات امام خمینی (ره) در دیدار با وعّاظ تهران با موضوع «تکالیف روحانیون و اهل محراب و منبر»؛ [17 تیر 1358]
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.